Παράλληλες πορείες ζουν οι
λαοί, όπως και οι άνθρωποι. Φιλίες, συμμαχίες και εχθρότητες πλέκονται ανάμεσα τους
και γύρω τους. Κάποιοι λαοί προκαλούν μεγαλύτερο μίσος και μένος εξαιρετικά
ισχυρών εχθρών που τους βάλλουν με όποιο τρόπο και μέσο διαθέτουν φροντίζοντας
πάντοτε με κάθε τους κίνηση να πλήξουν πέραν του ενός στόχου. Οι Έλληνες
δυστυχώς για πολλούς και διαφόρους λόγους που δεν είναι της παρούσης ανήκουν σε
αυτή τη συνομοταξία. Ίσως μάλιστα να αποτελούμε συνομοταξία από μόνοι μας, αφού
το προκαλούμε και οι ίδιοι. Γι’ αυτό και είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μην
ξεχνούμε τους πολύ λίγους και εξαιρετικά θαρραλέους φίλους και συμμάχους μας,
ως έθνη, αλλά και ως κράτη. Επειδή τους χρειασθήκαμε στο παρελθόν, τους
χρειαζόμαστε τώρα και θα τους χρειαστούμε και στο μέλλον. Τη συμπάθειά τους
και το χέρι που σφίξαμε μαζί τους σε διάφορους καιρούς, καλό είναι να μην τα
ξεχνάμε και εξυπακούεται να τα ανταποδίδουμε. Η τιμή μας είναι στον λόγο που
κρατάμε, όχι σε πόσα κιλά σηκώσαμε στο γυμναστήριο. Μάλιστα δεδομένου του
μίσους που προκαλούμε, θα έλεγα ότι είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε τέτοιους
φίλους και σύμμαχους, ακριβώς επειδή δεν φοβούνται τους ισχυρούς εχθρούς μας και
αποδεικνύουν ότι είναι εξαιρετικά θαρραλέοι και συνεπείς. Οι Έλληνες θα έπρεπε
να είμαστε περήφανοι για τους συμμάχους μας.
Τέτοιοι λαοί, όπως οι Σέρβοι,
οι Σύριοι, οι Λιβανέζοι και πολλοί άλλοι Άραβες έχουν έμπρακτα δείξει και
αποδείξει τις φιλικές προς εμάς προθέσεις τους. Οι Αιθίοπες επίσης είναι ένας
εξαιρετικά φίλιος λαός, όσο κι αν οι περισσότεροι το αγνοούν. Οι Κούρδοι, αλλά
και οι Ιρακινοί επίσης. Λαοί τους οποίους είτε βοηθήσαμε στο παρελθόν είτε όχι,
είτε συνεργαστήκαμε είτε όχι, έχουν συμπράξει μαζί μας συμφωνίες τις οποίες
εκείνοι κράτησαν κι εμείς μερικές φορές, ενώ θα θέλαμε να κρατήσουμε, το ξένο
κι εχθρικό κράτος μας έχει πολλές φορές ξεπουλήσει και μας έχει ντροπιάσει.
Καθώς τιμή, δίχως να είσαι κύριος του λόγου σου, δηλαδή να φέρεσαι με μπέσα δεν
υπάρχει.
Πολλοί ας πούμε δεν γνωρίζουν
ότι οι μισοί Αλβανοί πολέμησαν και αγωνίστηκαν πολλές φορές με τους Έλληνες,
προσδοκώντας σε μια ένωση της Ελλάδας με την Αλβανία, προσπάθειες που λυσσαλέα
πολέμησαν η Ιταλία με την Αγγλία, για να μη μπορούμε να ελέγχουμε μεγάλο μέρος
της Αδριατικής. Αυτοί οι κοινοί αγώνες Ελλήνων και Αλβανών ξεπουλήθηκαν από
προηγούμενες κυβερνήσεις μας που άφησαν αμφότερους στη μοίρα τους να
αντιμετωπίσουν μόνοι τους εξίσου εχθρικά αλβανικά καθεστώτα. Σημαντικό είναι
επίσης και το γεγονός ότι κάθε φορά που επέρχεται ηρεμία στις σχέσεις ανάμεσα
στους δυο λαούς, υποθάλπονται εθνικιστικά κινήματα και από τις δυο πλευρές,
στοχοποιώντας συγκεκριμένα η μεν την άλλη πλευρά. Γι’ αυτό δεν θέλουν να
διαβάζουμε ιστορία. Για να μην μαθαίνουμε έστω και εκ των υστέρων τα μυστικά
παιχνίδια που παίζονται εις βάρος μας και παραδειγματιζόμαστε. Για να μην
ξέρουμε τι είδους όντα είναι αυτοί που ψηφίζουμε στις επόμενες εκλογές. Γι’
αυτό και η μνήμη μας είναι βραχεία.
Όμως γυρνώντας στα νεώτερα
δρώμενα όπου πληθυσμοί από κάθε γωνιά του πλανήτη, έρχονται στην Ελλάδα και εγκλωβίζονται
εντός της λόγω της συνθήκης του Δουβλίνου ενώ θέλουν να περάσουν μέσω της χώρας
μας στην Ευρώπη. Με αποτέλεσμα να έχουν συγκεντρωθεί εκατομμύρια
λαθρομετανάστες – ναι, όταν μπαίνεις παράνομα σε μια χώρα είσαι λαθρομετανάστης
– οι οποίοι λυμαίνονται τις περιοχές όπου συγκεντρώνονται. Τα υψηλά επίπεδα εγκληματικότητας,
προκαλούν το μένος των Ελλήνων. Οι κατά καιρούς ανακοινώσεις των ΜΜΕ ότι λόγω
υπογεννητικότητας, η κυβέρνηση σχεδιάζει να φέρει κι άλλους εκατοντάδες
χιλιάδες μετανάστες στη χώρα (έχω δει την είδηση στην τηλεόραση με τα ίδια μου
τα μάτια), προκαλεί πραγματικό μίσος ενάντια στον εποικιστικό χαρακτήρα αυτής
της μετακίνησης πληθυσμών με σκοπό την αντικατάσταση των Ελλήνων από ξένους. Το
εθνικιστικό κίνημα εκτοξεύεται και στους δρόμους των πόλεων δημιουργούνται
συμπλοκές ανάμεσα σε εθνικιστές, ακροαριστερούς, αντιφασίστες και
λαθρομετανάστες που τραυματίζονται σε πογκρόμ από τη μία και Έλληνες θύματα
της εγκληματικότητας ή αντιφασιστών από την άλλη.
Σε όλο αυτό τον εσωτερικό
ορυμαγδό, είναι ηλιθιότητα να ξεχνούμε ότι ανάμεσα στους λαθρομετανάστες
υπάρχουν κι άνθρωποι που έχουν πολιτικό άσυλο και το κυριότερο, ότι πολλοί
προέρχονται από φίλιες χώρες και συμμαχικούς λαούς. Όποιος είναι μελαψός δεν
σημαίνει ότι είναι και εχθρικός ή εγκληματίας. Το να καταστρέφεις ένα κατάστημα
που πληρώνει φόρους στο ελληνικό κράτος δεν λύνει το πρόβλημα της αθρόας
εισροής λαθρομεταναστών. Τα κινέζικα καταστήματα που ανοίγουν για κανένα χρόνο
και μετά κλείνουν και δεν έχουν πληρώσει όχι φόρους αλλά ούτε λογαριασμούς της
ΔΕΗ δεν είδα να τα χτυπάει κανείς. Ούτε τις τράπεζες που απομυζούν
κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ο εθνικισμός χωρίς σωφροσύνη και γνώση είναι είναι
επικίνδυνος και εν τέλει άχρηστος.
Η πρόσφατη επίθεση σε Αιγύπτιους
στην Αθήνα από προβοκάτορες ίσως, από ακροδεξιούς κατ’ άλλους, ξεκίνησε και
στην Αίγυπτο κυνηγητό των εκεί Ελλήνων. Δέκα Έλληνες ήδη στην Αίγυπτο έχουν
χτυπηθεί από ισλαμικές ομάδες. Ο συριακός στρατός που προστατεύει τους
ελληνικούς πληθυσμούς στην Συρία με νύχια και με δόντια ενάντια στους
ισλαμιστές «επαναστάτες» τι νομίζετε θα κάνει, αν αρχίσουν στην Ελλάδα οι
επιθέσεις σε Σύριους λαθρομετανάστες; Οι Σύριοι είναι σύμμαχοι και ενώ θα
έπρεπε να δεχθούμε πρόσφυγές τους για το χρονικό διάστημα του εμφυλίου στη
Συρία, εμείς αδυνατούμε, αφού είμαστε ήδη γεμάτοι από λαθρομετανάστες που δεν
έχουν καμία δουλειά σε μία χώρα που ήδη πεινάει. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούμε
επίσης ότι ελληνικοί πληθυσμοί είναι διασκορπισμένοι από την αρχαιότητα ακόμη
σε όλον τη τη Μέση Ανατολή. Κι ενώ πολλοί από εμάς τους είχαμε ξεχάσει, ή δεν
μας αρέσει η «ταμπέλα» του Έλληνα, όλοι οι υπόλοιποι λαοί έτσι μας βλέπουν ότι
κι αν δηλώνουμε, όπου κι αν βρισκόμαστε.
Ας μην ξεγελούμε τους εαυτούς
μας και μην αποπροσανατολιζόμαστε. Αυτό θέλουν. Να κοιτούμε αλλού και να
αμφισβητούμε τους εαυτούς μας και το ποιοι είμαστε. Το πρόβλημά μας δεν είναι
οι λαθρομετανάστες. Οι λαθρομετανάστες είναι το αρνητικό αποτέλεσμα μιας
σχεδιασμένης πολιτικής. Το εχθρικό καθεστώς και κράτος με όλους τους
αξιωματούχους τους (πολιτικούς, στρατιωτικούς και κληρικούς ανεξαιρέτως) που
μας καταδυναστεύει είναι το πρόβλημα. Εκείνοι είναι που άνοιξαν τα σύνορα και
τώρα ξεκίνησαν και αυτό το κατάπτυστο σχέδιο των στρατοπέδων συγκέντρωσης, όπου
μουσουλμανικοί πληθυσμοί, έρχονται κοντά και αδελφοποιούνται, ενώ στις πατρίδες
τους πολεμούν ως φυλές μεταξύ τους. Εύκολα φανατίζονται και μπορούν ακόμη πιο
εύκολα να εξοπλιστούν μαζικά και τότε δεν θα μας ξεχωρίζουν σε αριστερούς και
δεξιούς. Το πρόβλημα ξεκινά από το καθεστώς που σίγουρα όλα τα ανωτέρω δεν τα
δημιουργεί τυχαία.
Όσοι προέρχονται από λαούς φιλικούς προς τους Έλληνες,
αποτελούν διαύλους επικοινωνίας με τις πατρίδες τους και οι οποίοι μας είναι
εξαιρετικά χρήσιμοι, διαδραματίζουν και θα διαδραματίσουν καίριο ρόλο στο
μέλλον μας. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς δε, ούτε επιθυμούν, ούτε επιδιώκουν να
πολιτογραφηθούν ως Έλληνες και επιμένουν ότι είναι πολιτικοί πρόσφυγες.
Επιτιθέμενοι εναντίον τους το μόνο που θα κάνουμε είναι να μείνουμε εντελώς
μόνοι απέναντι στη λαίλαπα που μας περιμένει τα επόμενα χρόνια.
Όλοι έχουμε περάσει το στάδιο
του άκρατου μίσους για τους λαθρομετανάστες και την φθορά που προκαλούν στον
εθνικό, κοινωνικό αλλά και οικονομικό ιστό της χώρας. Όμως όταν δεν μπορούμε να
ξεπεράσουμε αυτό το στάδιο, σημαίνει ότι ψυχικά και νοητικά είμαστε επικίνδυνοι
για όσα παλεύουμε. Δυστυχώς και προς μεγάλη μου απογοήτευση, όπως φαίνεται από την κατάσταση όπως διαμορφώνεται, η
ακροδεξιά, αν είναι πίσω από αυτές τις επιθέσεις, για άλλη μια φορά αντί να
λειτουργήσει ενωτικά για το έθνος, δημιουργεί απ’ την αρχή ένα στρατό «Μάηδων»
και ρουφιάνων, σαν εκείνον που αποτέλεσε την αφορμή για την προτελευταία
γενοκτονία των Ελλήνων, δηλαδή τον Εμφύλιο. Η δυναμική του εθνικιστικού κινήματος,
ακόμη δεν έχει αποκτήσει ταυτότητα και δεν έχει πολλά να προσφέρει σε θέματα
κοινωνικά και προοδευτικά, ενώ εξακολουθεί να βλέπει τον κόσμο όπως τις
δεκαετίες του μεσοπολέμου. Χωρίς ιδεαλιστές και ανεξάρτητους θεωρητικούς πολύ
φοβάμαι ότι το κίνημα θα φθαρεί, αφού τα μυαλά είναι λίγα στον χώρο (οι
αριστεροί στρατολογούν κατευθείαν από τα πανεπιστήμια) και βρίσκονται ήδη μέσα
σε σύνολα που και να θέλουν δεν τους αφήνουν να εκφραστούν ανεξάρτητα. Οι
έννοιες έθνος και πατρίδα δεν πρέπει να ανήκουν σε κανένα κόμμα. Προς το παρόν
η πλάστιγγα κλίνει στην δεξιά, καθώς οι ηγεσίες της αριστεράς παθαίνουν σκοτοδίνες και μόνο στο άκουσμα λέξεων όπως έθνος και κράτος. Ευτυχώς τα
κόμματα πεθαίνουν στην τελική αυτή φάση της νεότερης Ελληνικής διαδρομής από το
1821 έως σήμερα.
Κάποια γεγονότα της ιστορίας
θα πρέπει να τα κοιτάμε κατάματα για να μαθαίνουμε. Πρέπει επιτέλους να
ξεπεράσουμε την τάση μας να κρεμάμε ετικέτες και να συνδέουμε ιδιότητες όπως πρόοδος
με την αριστερά και έθνος και πατρίδα με τη δεξιά. Οφείλουμε να απομακρυνθούμε
από ένα παρωχημένο τρόπο σκέψης που δημιουργήθηκε πριν από εκατό ή διακόσια χρόνια
επειδή κινδυνεύουμε να χάσουμε τη δύναμη και την ελευθερία να είμαστε και
εθνικοί και προοδευτικοί και σε λίγο δεν θα έχουμε πατρίδα όλοι μαζί.
Ειδικά οι εθνικιστές,
δεδομένου ότι πλέον δεν προέρχονται μόνο από το χώρο της δεξιάς, θα έπρεπε να
εμπλουτίζουν το κίνημα και να αποδοκιμάζουν παλαιολιθικές τακτικές που θα μας φέρουν
απέναντι σε έναν ακόμη εχθρό. Απέναντι σε ορδές ισλαμιστών που θα επιτίθενται
εξοπλισμένοι μέσα στην ίδια μας τη χώρα, και αυτή η τη φορά θα στερούμαστε σημαντικούς
συμμάχους. Οφείλουμε επιτέλους να σταματήσουμε να βλέπουμε μονόπλευρα και
ανεξάρτητα από τις πολιτικές μας θέσεις να στεκόμαστε στο ύψος το περιστάσεων απέναντι σε τρίτους
και αυτό συμπεριλαμβάνει και την ευθύνη μας, είτε ως προσωπικότητες είτε ως
εθνικές οντότητες, στον λόγο μας απέναντι σε φίλους και συμμάχους.
Νίκη Δαναών
